رجز از کمل، اندرو و باقی قضایا...

عاشق تنهایی ام... این بهترین چیزیه که داشتم و دارم...  

[...]

اول این آهنگ رو از اینجا دانلود کنید تا شروع کنم. نترسید حجم اش کمه و کیفیت اش خوبه...

این پست در حدِ رو کردن و اینهاست، حالا اینکه فک کنید به مغرور بودن و ... اینها هم ...

می خوام از "اندرو" و "کمل" بنویسم...

“Stationary Traveler” به کنار... اِنقدر ازش نوشتن که دیگه که کم کم فک می کنم، یه ترانه پر طرفدار عادی داره میشه،به شدت دوستش دارم و به شدت "اندرو" رو برام تداعی می کنه اندرو یعنی غم -SORROW- هرکی بدونه اندرو چه وضعیتی داره اینو می فهمه...

هنوز معتقدم که اگر قرار باشه یه ترانه غیر کلاسیک، -راک- برای تمام تاریخ عمرم انتخاب کنم شاهکاری بهتر از "هتل کالیفرنیا" پیدا نمی کنم، به اندازه کافی دلیل از –لا مینور لاماژور- گرفته تا شعر و ... چیزای دیگه هم دارم [5،6 تا اجرای ناب که هرکس شنیده یا مدهوش شده یا گریه کرده یا ...] بگذریم... که مخالفم رو متقاعد و یا قانع کنم، "ایگلز" و "دان" به کنار که خیلی شخصیه...

خب آهنگ چطوره...

بهترین آهنگ "CAMEL" از نظر من ... این ترانه یه جور مهندسی تو موسیقیه، یه چیزی که بهش میگم بلوغ اندرو... یه چیزی ورای یه آهنگ...

این آهنگ بر اساس حرکت مترینگ و قافیه وار شترها در بیابان بصورت دسته جمعی ساخته شده و -عشق من- (تم های عربی) به شدت شرقی... تم ویولن سل اصیل عربی که شاهکار "بری فیلیپس" هست...

حالا بیشتر روی آهنگ دقیق می شم:

3:10

بعد از گیتار بیس "کالین بیس"، ویولن سل "بری فیلیپس" و در نهایت فلوت نشئه کن و وکال استاد "اندرو لاتیمر"...

شروع میشه...

din din din din...

شاهکاره... نمی دونم اصلاً انگار -شعره- ...

نمی تونستم چیزی بهتر از مثال بالا برای بیان منظورم به کار ببرم...

3:15

گیتار بیس معرکه کالین شروع میشه و با ریتم قبلی قاطی میشه... چندتا ریتم موزون شاهکار...

باید تعریف قافیه رو بیاری تو ذهنت...

اصلاً "رجز" یعنی چی؟

مامانم  معلم عربی بوده و بدنیا اومده اونطرفا...

میگه : یه چیزی مثه قافیه و وزن تو شعر ما... عرب ها بهش میگن بحر، اگه باب"مستفعلن" رو تکرار کنی، چهار دفعه وزن اش رو می فهمی.

یه چیزی تو مایه های اون که بالا نوشتم.

3:55

و حالا صدای اندرو...

When the dawn has come

sing the son

all the long

...

we will move as one

bear the load

...on the road

نشئه اس، خلاص تا 4:21 بعد از اون دیگه پروازه ...

...

حالا بالا و پایین مثه یه پرنده که داره پرواز می کنه، حرکت شتر ها رو مجسم کنید...

این یکی اثر دراگِ... این ریتم یه چیزی مثه یه منحنی سینوسی...  یه ریتم دایره وار متناوب ...

      . . .             . . .              . . .

     .     .           .     .            .

    .       .         .       .          .

   .         .       .         .        .

  .           .     .           .      .

 .             . . .              . . .

وقتی پگاه فرا می رسد،

سرتاسر روز،

ترانه می خوانیم

همه، هم آوا

سر تا سر راه را

پیش می رویم با کوله بارهایمان...

***

ارواح آسمان،

ستاره های شبند.

راهنمایان خواهند بود

تا یکدیگر را دوباره دیدار کنیم،

در روزی دیگر...

البته پرکاشن و درام "دیو استیوارت" هم تو این ریتم خیلی نقش داره...

...

واما..

اندرو 61 ساله که هر روز باید منتظر شنیدن خبر... باشیم. اون هم سرطان مغز استخوان داره،[لعنتی]

اون یه جنتلمن واقعیه، برای فهمش یه چیزی دهها برابر چیزایی که پشت افشین قطبی می گن رو تصور کنین...

هنوز Back Stage، "FOOTAGE" یا "PRESSURE POINTS" رو یادم نرفته... چقدر مودب...

اندرو "گیبسون" می زد، اما همیشه با "فندر" می شناختیمش، چرا دارم از فعل های ماضی استفاده می کنم !؟...

فرم گیتارش هم یه چیزی تو مایه های "دیو گیلمور" خودمونه... حتی صداش...

یادم نمیره چقدر تو خماری این بودیم که سایت "Camel Productions" یه پستی، خبری بذاره... آپ سایت مال سال 2004 بود تا اونکه اون خبر لعنتی اومد...

- گردش خون اندرو از سال 1992 دچار مشکل بوده...

اندرو به شدت ضعیف شده...

الانم اندرو زیر نظر تیم پزشکی اش هست...

حتی "راجر واترز" هم ارزش اندرو رو می دونست، راجر برای تور هاش هم برای وکال و هم برای گیتار اندرو رو انتخاب کرده بود... ارزش آدم های بزرگ رو فقط آدمای بزرگ می دونن ...

اما اندرو هنوز می جنگه...

مصاحبه "استین وِگ" با اندرو را بیاد می آرم...

از اندرو می پرسه، اگه به گذشته بر می گشتی و می تونستی همه جیز رو دوباره انتخاب کنی، چکار می کردی؟

اندرو مصمم جواب میده :

- شاید همین... شاید همین کارها رو...  

***

بعدالتحریر: آلبوم "RAJAZ" مال سال  1999 هستش و اندرو خیلی روش کار کرده، Lyric خیلی خوبی هم داره ... .

بعدالتحریر: یکی دیگه از آلبوم هایی که از کمل دوست دارم، "Dust and Dreams" هست، می شه "غبار و رویا"، آلبوم خوبیه و خیلی ازش خاطره دارم... الهام بخش اندرو برای تهیه این آلبوم "خوشه های خشم" اثر جاودانه "جان اشتاین بک" بود دیگه خودتون باید بفهمین.

بعدالتحریر: توی سایت "Camel Production"جایی هست که گفته ما یه کمپانی سیگار نیستیم، در آخر هم آدرس میل سایت رو آورده و کنارش نوشته (NOT FOR A CIGARETTE COMPANY).

بعدالتحریر: رفتیم غار بورنیک [ 120کیلومتری شرق تهران و 12 کیلومتری جنوب غربی فیروزکوه و 6کیلومتری...] آدما، حتی ... و در کل اون روز خنثی و -تحمل- اون روز ارزش این یه عکس، که تو غار گرفتم رو داشت، تمام تلاش ام رو کردم که پایه باشم اما بهم حال نداد، خوب بود اما... ولش کن...

بعدالتحریر: اصلاً دوست ندارم چیزایی رو که دوست دارم رو [داد] بزنم و [لینک بدم]، عادت بدی هم هست که بعضی ها راجع به چیزهایی که بهشون -میدم- دارن، وگرنه ما هم باید مثه -آب اماله- -مانیفست- می دادیم، نمی دونم میدونید واژه "تنقیه" یعنی چی، قدیمیه، برید در بیارید معنی شو تا حرفم رو بفهمین...

یه چیزایی قدمیه...شخصیه...

ای بابا ... ای بابا ...

این نوشته ها حاصل لحظه هایی بود که با C a m e l -حال- کردم و این نقل قول در یادداشت آلبوم "رجز"، که داشت یادم می رفت:

ساربانان، زمانی که همراه با کاروان ها در صحراهای بزرگ پیش می رفتند،

شب ها هنگام استراحت ترانه ها می سرودند.

مسافران، مبهوت این نغمه سرایی به آرامش دست می یافتند.

این نوای شاعرانه که یادآور حرکت شترها در صحراست، ((رَجَز)) نامیده می شود.